De ‘seven year itch’
Ook in het Nederlands is ‘de seven–year itch’ een (onvertaalde) staande uitdrukking geworden. De zinsnede is oorspronkelijk ontstaan als een naam voor irriterende en besmettelijke huidklachten van een lange duur (zoals schurft). Later in de 19e en begin 20e eeuw werd de uitdrukking gebruikt om een ongunstige situatie te beschrijven die weinig hoop voor verbetering in zich draagt. De beroemde romantische komedie The Seven Year Itch (1955) met Marilyn Monroe heeft erg geholpen om het gebruik van de term te populariseren, met name waar die verwijst naar de daling van romantische gevoelens tussen gehuwde paren na verloop van tijd.
De zinsnede is sindsdien uitgebreid tot algemene cycli van ontevredenheid, niet alleen in interpersoonlijke relaties, maar in een willekeurige situatie, zoals het werk dat je doet, het soort huis waarin je woont, de bank waar je op zit, enz. Allerlei situaties waarin over een langere periode een afname van geluk en tevredenheid is te zien.
Vervelen, gebrek aan vervulling, herhaling van dezelfde stappen die je al kent, niet genoeg stimulans, geen zin om na de vakantie weer aan het werk te gaan… dat is hoe de ‘jeuk’ zichtbaar en tastbaar wordt. In een persoon, in een team, in een organisatie.
Deze onrust moet worden aangepakt, anders leidt het ertoe dat dingen uit elkaar vallen, net als dat bijna gebeurde met dat huwelijk in die film.
Voor veel van de klanten waar ik mee werk speelt deze vernieuwing van inspiratie een rol. Ik help hen om een duidelijke focus te vinden, een gedeeld perspectief, overzicht op lange termijn, strategische lijnen, met het vinden van de contouren van de weg; en om kleine stapjes te leren zetten – de vertaling van het ‘waarom’ naar het ‘hoe’. Als een veranderingsroute eenmaal is ingezet, gaan de vervolgstappen vaak nagenoeg vanzelf en op eigen kracht.
Voor mezelf: nadenkend over mijn 7–jarig bestaan ik besef opeens waar ik de jeuk voel. Niet rond het ‘waarom’ van wat ik doe, zie de rest van mijn site voor mijn ongewijzigde drive en passie. Niet in het ‘wat’: ik ben nog steeds dol op complexiteit, en ga graag de uitdaging aan om een schijnbaar onontwarbare knoop uit elkaar te helpen halen, in mensen, in organisaties. En hen helpen om complexiteit terug te brengen tot kleinere onderdelen die behapbaar zijn. En ook zit de ‘jeuk’ niet in het ‘waar’: Ik heb een speciale voorliefde voor moeilijke landen en lastige uitdagingen. Maar het ‘hoe’, ja, hierin wil ik doorgaan me te verbeteren.
De komende jaren wil ik nog meer excelleren in de kunst van de eenvoud. Steeds op zoek naar nieuwe instrumenten, die ook zelf ontwikkelen. Eenvoudig maar scherp. Zoals het Afghaans tuinmes op het plaatje hiernaast. Het gaat er om:
- om de echte dingen vanuit diepdonker onder water naar het licht van de oppervlakte te brengen
- om belemmering en onnodige zaken aan de kant te doen
- om te helpen bij de vormgeving van een nieuwe werkelijkheid die logisch is en zin heeft
De komende zeven jaar wordt dus mijn motto ‘minder is meer’.
Wil je weten wat HildeConsult voor u kan betekenen? Neem contact om het door te praten.